سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 

علم و دانش

[ و به فرزند خود حسن ( ع ) فرمود : ] پسرکم چهار چیز از من بیاد دار ، و چهار دیگر به خاطر سپار که چند که بدان کار کنى از کرده خود زیان نبرى : گرانمایه‏ترین بى‏نیازى خرد است ، و بزرگترین درویشى بیخردى است و ترسناکترین تنهایى خودپسندى است و گرامیترین حسب خوى نیکوست . پسرکم از دوستى نادان بپرهیز ، چه او خواهد که تو را سود رساند لیکن دچار زیانت گرداند ، و از دوستى بخیل بپرهیز ، چه او آنچه را سخت بدان نیازمندى از تو دریغ دارد ، و از دوستى تبهکار بپرهیز که به اندک بهایت بفروشد ، و از دوستى دروغگو بپرهیز که او سراب را ماند ، دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نمایاند . [نهج البلاغه]
 
امروز: پنج شنبه 103 اردیبهشت 27

نام<\/h2>

در زبان انگلیسی «کامپیوتر» به کسی می‌گفتند که محاسبات ریاضی را (بدون
ابزارهای کمکی مکانیکی) انجام می‌داد. بر اساس «واژه‌نامه ریشه‌یابی
Barnhart Concise» واژه کامپیوتر در سال 1646 به زبان انگلیسی وارد گردید
که به معنی «شخصی که محاسبه می‌کند» بوده‌است و سپس از سال 1897 به
ماشین‌های محاسبه مکانیکی گفته می‌شد. در هنگام جنگ جهانی دوم «کامپیوتر»
به زنان نظامی انگلیسی و آمریکایی که کارشان محاسبه مسیرهای شلیک توپ‌های
بزرگ جنگی توسط ابزار مشابهی بود، اشاره می‌کرد[نیازمند منبع].

در اوایل دهه 50 میلادی هنوز اصطلاح ماشین‌ حساب (computing machines)
برای معرفی این ماشین‌ها به‌کار می‌رفت. پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپیوتر
(computer) به‌جای آن به‌کار گرفته شد. ورود این ماشین به ایران در اوائل
دهه 1340 بود و در فارسی از آن زمان به آن «کامپیوتر» می‌گفتند. واژه
رایانه در دو دهه اخیر در فارسی رایج شده و به‌تدریج جای «کامپیوتر» را
گرفت.




 نوشته شده توسط محمد ابرهیم کاتبی در سه شنبه 89/4/22 و ساعت 6:17 عصر | نظرات دیگران()

درباره خودم

علم و دانش
محمد ابرهیم کاتبی
دانش اموز کلاس چهارم دبستان غیر انتفایی نجاتیه 2 هستم

آمار وبلاگ
بازدید امروز: 2
بازدید دیروز: 2
مجموع بازدیدها: 10888
جستجو در صفحه

خبر نامه